معنی شهر بی قانون

هرت
شهر هِرت، همان شهر هرات است و هرات، شهری است پرافتخار که یکی از مدفونین در آن، خواجه عبدالله انصاری، عارف مشهور است. روزگاری این شهر تاریخی و هنرپرور، به دست افرادی اداره می‌شد که از مدیریت شهری، قانون، مردم‌داری، شریعت و... چیزی نمی‌دانستند.
پس دیری نپایید که شهر با عظمت هرات، تغییر ماهیت داد و به شهر هرت شهره گردید. یعنی شهر بی‌نظم و بی‌انضباط و بی‌قانون. شهری که هرکس هرکاری که دلش می‌خواست و مصلحتش ایجاب می‌کرد، انجام می‌داد.
عبارت «شهر هرت» وقتی مصداق پیدا می‌کند که اداره‌ای، کسی یا کسانی را براثر اهمال کاری، بی‌نظمی یا بی‌قانونی و پارتی‌بازی متضرّر کند و به او خسارت‌های مالی و یا احیاناً جانی وارد سازد. در این صورت است که شخصِ زیان دیده، درصدد اعتراض برمی‌آید و به مسئولین زیان زده می‌گوید: «مگر اینجا شهر هِرت است؟»؛ یعنی خیال می‌کنید که قانون یا مرجع بالاتری برای دادخواهی و دادرسی وجود ندارد؟ و طبیعی است که با طرح شکایت به مراجع بالاتر و ذیصلاح، به حق خود می‌رسد. پس: اینجا شهر هِرت نیست، شهر قانون و مراجع قانومند است.

قانون , قانون موضوعه , حکم , اساسنامه

ایین نامه , نظامنامه , قانون ویژه , قانون فرعی وضمنی

تشریع، تنظیم، قاعده، قانون، مرسوم

دستورها، مقررات، و احکامی که از طرف دولت و مجلس برای برقراری نظم و اداره کردن امور جامعه وضع شود،
رسم، آیین، روش،
اصل اثبات شده در یک علم: قانون نیوتن، قانون علیت،
* قانون اساسی: قانونی که پایه و اساس همۀ قانون‌های مملکت و حکومت است،

قانون. (معرب، اِ) اصل. (برهان) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). گویند این لغت معرب کانون است و عربی نیست لیکن در عربی مستعمل است. (برهان) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب). امری است کلی که بر همه جزئیاتش منطبق گردد و احکام جزئیات از آن شناخته شود چون گفته ٔ نحویان ! فاعل مرفوع است و مفعول منصوب و مضاف الیه مجرور. (ترجمه ٔ تعریفات). قاعده. (برهان). رجوع به قاعده شود. رسم. (برهان). ناموس. دستور. (برهان) (ناظم الاطباء). یاسه. (ناظم الاطباء). یاسا. حکم اجباری که از دستگاه حکومت مقتدر مملکتی صدور یابد و مبنی و متکی بر طبیعت عالم تمدن و متناسب با طبیعت انسان باشد و بدون استثناء شامل همه ٔ افراد مردم آن مملکت گردد و اغراض مستبدانه ٔ اشخاص را در آن دخالتی نباشد. (ناظم الاطباء).
ترکیبات: قانون دان. قانون زن. قانون شکن. قانون شکنی. قانون گذار. قانون گذاری، قانون نواز. قانونی.
- امثال:
قانون کور است.
|| کتاب قانون، دفتر خراج. || طریقه. منوال. روش. || آئین. شریعت. || آداب. || شکل. طرز. ترتیب. نظم. (ناظم الاطباء).

قانون. (اِخ) منزلی است میان بعلبک و دمشق. (معجم البلدان ج 7 ص 19) (منتهی الارب). جایگاهی است در یک میلی راه مسافر بسوی عراق در میان بوستانها. بعقیده ٔبعضی نام قریه ای است که در آنجا بازاری و کاروانسرایی هست که محل فرود آمدن قوافل است. (مراصدالاطلاع).

قانون. (معرب، اِ) نام سازی است از مخترعات معلم ثانی. (ناظم الاطباء). نام سازی است که مینوازند. (برهان). آلتی موسیقی متشکل از طبلی مسطح و مستطیل که سیمهای فلزی بر آن نصب شده و با انگشت سبابه مسلح به زبانه ٔ فلزی آن را در حالی که روی زانو نهاده اند مینوازند. (دائره المعارف اسلام، از حاشیه ٔ برهان چ معین):
در مجلس دهر ساز مستی پست است
نه چنگ بقانون و نه دف بر دست است
رندان همه ترک می پرستی کردند
جز محتسب شهر که بی می مست است.
شاه شجاع.
خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش
که ساز شرع از این افسانه بی قانون نخواهد شد.
حافظ.

قانون. (اِخ) نام کتابی است از شیخ الرئیس در علم طب. (ناظم الاطباء). این کتاب به لاتینی ترجمه شده و کتاب حاوی رازی و گالن را نسخ کرد و تا قرن هفدهم در دانشگاه های مُن پلیه و لوزن تدریس میشد.

قاعده، آیین، اصل و مقیاس چیزی، مقررات و احکام دولتی. [خوانش: [معر - یو.] (اِ.)]

قانُوْن، نام کتاب مشهور ابن سینا که در پنج قسمت درباره طب و مطالب مربوطه بعربی تألیف نموده است،

قانُونْ، نظام- شریعت- آئین- مقیاس هر امر- اصل- حکم کلّی و عمومی- قاعده کلّی- روش عمومی و قاطع- دستور مُصَوَّب و لازم الاجراء یا لازمُ الرَّعایّه برای عموم- نوعی آلت موسیقی شبیه سنتور (جمع: قَوانِیْن)،

diritto

Edikt [noun], Gesetz (n), Recht (n)

دات آراستاری داتگذاری عمل قانون گذار وضع قانون. یا دوره قانون گذاری. دوره مجلس شورای ملی دوره تقنینیه.

724